The Saboteur (PC)

Verken een open wereld waarin Parijs in oorlogstijd wordt nagebootst en vecht voor de bevrijding van de stad, waarbij pas bevrijde wijken van zwart-wit in kleur veranderen naarmate de sterkte van de bezettingsmacht afneemt. Alleen door de burgers te inspireren om te vechten kun je het tij keren, terwijl je Duitse functionarissen vermoordt en apparatuur, voertuigen en gebouwen saboteert.

Hoe dichter je bij de eindoverwinning komt, hoe meer hulp je krijgt, maar voor veel missies moet je vertrouwen op je eigen stealth-tactieken en gevechtsvaardigheden. Terwijl je over daken klautert en gebruikmaakt van het intuïtieve dekkingsysteem, kun je WO II vanuit een heel ander perspectief helpen winnen.

• Verzet is niet zinloos: Stealth, actie en jaren '40-chique worden gecombineerd in een unieke kijk op de oorlogsvoering tijdens de Tweede Wereldoorlog die is geïnspireerd op waargebeurde feiten en mensen.
• Kleur van de overwinning: Kijk hoe bevrijde wijken in kleur uitbarsten, terwijl je vecht om een stad te bevrijden waar nazi-symbolen de enige dingen zijn die niet in zwart-wit zijn.
• Assassin's creed: Gebruik je sluipvaardigheden om de nazi's te vermoorden die verantwoordelijk zijn voor het vermoorden van je vrienden, terwijl je over daken rent en dekking gebruikt om ongezien toe te slaan.
• Oorlogswapens: Verzamel en gebruik een breed scala aan wapens en explosieven om je missies te helpen of commandeer vijandelijke voertuigen om je doelen te voltooien.
• Macht aan het volk: Inspireer het volk met je overwinningen en je kunt rekenen op hulp van de Maquis, gewone burgers en de Britse inlichtingendienst.

  Games over de Tweede Wereldoorlog zijn niet bepaald schaars, maar er is er nog nooit een geweest die in de verste verte lijkt op The Saboteur. In plaats van je in de frontlinies te storten, dompel je je onder in een grimmig, paranoïde Parijs dat bezet is door de nazi's en waarin het Verzet moeite heeft om onder de radar te blijven en toch terug te slaan tegen de onderdrukkers. Voeg aan dit heerlijke scenario de Grand Theft Auto-achtige third-person, free-roaming action-adventure-gameplay toe en breng het op smaak met een aantal buitengewoon knappe visuals - gebieden die door de nazi's zijn afgesloten, worden weergegeven in bijna-monochroom, met slechts af en toe een vleugje kleur - en je hebt een smakelijk gerecht.

  Levendige kleuren in overvloed, let wel, als de procedure van start gaat: de oorlog is nog niet begonnen en je speelt Sean Devlin, een Ier die zich met alles en iedereen bezighoudt, een automonteur is en een coureur in de dop. Tijdens een race aan de vooravond van de oorlog kom je in contact met je aartsvijand, de hooggeplaatste Nazi Kurt Dierker, die je beste vriend Jules vermoordt; als de oorlog uitbreekt, red je Jules' zus Veronique en je mentor Vittore, waarna je in Parijs terechtkomt in een huis met een slechte naam, Belle de Nuit genaamd.

  En daar begint de pret pas echt. De nu cynische, geharde Devlin, die Jules wil wreken en voor de impulsieve Veronique wil zorgen, komt in contact met het Franse Verzet en, via Skylar, de Britse geheime dienst, en voert steeds riskantere missies uit voor beide organisaties, maar ook voor andere vleugels van het Verzet, priesters en allerlei anderen. The Saboteur is een vol spel met een groot aantal missies en nevenmissies; de missies van het verzet en de Britse inlichtingendienst bevorderen het verhaal.

  In actie-avonturenspellen met een open wereld draait alles om systemen die bepalen hoe de wereld functioneert en in dat opzicht is The Saboteur state-of-the-art. Het belangrijkste systeem is Suspicion: de nazi's die Parijs bezetten, waren paranoïde en als ze je iets ongewenst zien doen, blazen ze op een fluitje om alarm te slaan. Op dat moment word je overspoeld door de schoften.

  Gelukkig heeft Devlin sluipvaardigheden: als hij nazi's bloedeloos executeert, kan hij hun uniformen aantrekken en rondsluipen. En hij kan gebouwen beklimmen en zo onverwachts vanaf de daken naderen. Ontsnappen aan verdenking betekent afstand nemen van achtervolgers of een schuilplaats vinden. De wapens zijn aangenaam exotisch, met onder andere scherpschuttersgeweren en RPG's; munitie is er in overvloed. Een Contraband-systeem fungeert als ruilmiddel, dat je kunt inwisselen voor nuttige voorwerpen met slimme zwarte handelaren (die je ook zijmissies toewijzen). De auto's zijn ook geweldig, en je krijgt gratis toegang tot alle auto's die je hebt gestolen zodra je ze naar een van de vele beveiligde garages in de stad hebt gereden. Een soundtrack uit die tijd versterkt de doordringende sfeer.

  Het aspect van The Saboteur dat er echt uitspringt, zijn echter de missies: die nemen al snel toe tot een waarlijk spectaculair niveau en doen allerlei exotische locaties aan, zoals een Zeppelin of het Louvre. Indrukwekkend is dat je nooit het gevoel hebt dat je een bepaalde aanpak moet kiezen, hoewel je over het algemeen het beste stealth kunt gebruiken, tenzij er maar een paar vijanden in de buurt zijn. Het verhaal en de personages maken ook indruk, met meer diepgang dan we gewend zijn in games - Skylar flirt bijvoorbeeld onverbeterlijk met Devlin, en Margot de Bonnaire, leider van een van de verzetsfacties, is geobsedeerd om de Parijse kunstwerken uit de greep van de nazi's te worstelen.

  Als het idee van een GTA-achtige game in een gestileerd maar uiterst geloofwaardig bezet Parijs je aanspreekt (en hoe zou dat niet kunnen?), dan zul je zeker weg zijn van The Saboteur